Film 2 Beztroski Dom

Ontmoeting met een super kampioen.

Al jaren ben ik een fan van Tom Boonen en al jaren erger ik mij heel erg aan al de negatieve reacties die sommigen denken te moeten geven op deze kampioen. Ik vroeg mij ook dikwijls af of deze criticasters Tom misschien beter kenden en daarom met kennis van zaken te pas en te onpas kritiek spuien. Ik volg hem al van in de tijd dat hij nog bij U.S. Postal reed en had altijd de indruk dat het een sympatieke atleet was, zonder capsones, heel open voor zijn supporters.
En maandag (9 juli 2012) hadden we het geluk om hem in levende lijve te ontmoeten. De Ronde van Polen vertrok dit jaar in Karpacz, 7 km van ons huis, en deze gelegenheid wilden we niet zo maar voorbij laten gaan. Dus wij samen met onze gasten naar hotel Gołębieski, de vertrekplaats, in de hoop dat er een dag voordien ook al wat te zien zou zijn.
En of er wat te zien was. Al de rennersbussen en de bussen met het materiaal stonden geparkeerd op de parking van het hotel. De meeste renners en volgers verbleven in het hotel. Wij natuurlijk onmiddellijk de bussen van Lotto Belisol en Quick Step gezocht. Toen we aan de bus van Quick Step kwamen, liepen er enkele mechaniekers rond en het was duidelijk dat er een leuke sfeer heerste. Ook deze mensen staan zeer open voor het publiek. Er werd ons verteld dat de renners gaan trainen waren. Dus even een babbeltje slaan. Die mannen nemen hun job heel ernstig. Er ontsnapte geen enkel detail aan hun aandacht.
En toen kwam Tom, samen met de ploeg van Lotto Belisol. Recht naar de mechanieker en bespreken wat er aan de fiets moest veranderd worden. Ook iets in verband met de plaatjes onder zijn schoenen. Het was interessant om die samenwerking tussen renner en mechanieker eens mee te maken. Vriendelijk en respectvol, helemaal geen dikke nek zoals men ons zo vaak wil laten geloven.
Na de bespreking maakte Tom tijd voor ons. We vroegen of we een foto samen met hem mochten maken en hij zei "natuurlijk". En mogen we ook veel foto's nemen met u? En alsof het de normaalste zaak was (en dat zal het voor Tom ook wel zijn) werden er 14 foto's genomen. Voor iedereen een glimlach en een vriendelijk woord. Dat is wat men noemt tijd maken voor uw supporters. Onze dag kon niet meer stuk. Wij hadden niet alleen een groot kampioen ontmoet, maar ook een fantastische man.
De dag nadien zijn we allen samen naar de eerste rit van de Ronde van Polen gaan kijken. We hadden heel veel geluk, want de renners kwamen 5 keer langs één van onze favoriete bezienswaardigheden, Pałac Staniszów. Hier konden we én supporteren én ontspannen iets drinken op het terras, genietend van het goede weer. En telkens de renners voorbij kwamen, gaan supporteren voor Tom. In de tweede ronde waren we onthutst. Geen Tom te zien. Niet bij de 5 vluchters, maar ook niet in het grote peleton. Tom kwam zeker 10 minuten na de rest en dus dachten we dat de koers voor hem reeds voorbij was. Maar die mannen geven blijkbaar nog zo snel niet op, want de volgende ronde zat Tom terug in het peleton. Wij beslisten om naar de aankomstlijn te rijden om daar de ontknoping van deze eerste rit mee te maken.
Eerst de auto parkeren, niet zo eenvoudig, want we hadden geen badge van de Tour de Pologne, daarna nog proberen een plaatsje te vinden.
En toen kwamen de renners. Weer geen Tom te zien. Na enkele minuten bang afwachten ben ik dan naar de rennersbussen gelopen en kwam de mechanieker van gisteren terug tegen. Die man wist mij te vertellen dat Tom gevallen was, samen met Niki Terpstra. Niki was reeds naar het ziekenhuis gebracht en Tom zou daar ook naartoe gaan om foto's te laten nemen. Ik dan maar vlug terug naar onze gasten en terwijl we samen naar onze auto's wandelden zagen we opeens een auto van Quick Step staan. En wie zat daar op de passagierstoel zijn pijn te verbijten? Ja, onze Tom Boonen.
Zouden we hem wel lastig vallen? Maar wij wilden heel graag weten hoe het met hem ging, dus hebben we toch maar even op het raampje getikt en onze duim omhoog gestoken.
We hadden nooit gedacht dat Tom zelfs op zo een moment tijd voor ons zou maken, maar hij deed het venster open en vertelde ons wat er gebeurd was. We konden allen zien hoe hij pijn had en moeilijk kon ademen. We konden allen de schaafwonden zien. Maar "ONZE" Tom bleef onvoorstelbaar vriendelijk en wij hadden een leuk gesprek over de voorbereiding van de olympische spelen en of die nu in gevaar kwamen. Wij waren allemaal verbaasd over deze superkampioen. Zo rustig, eenvoudig, vriendelijk en open. Wat een grote kampioen en wat een groot mens. Onze harten heeft hij in elk geval voor altijd gewonnen. Zelfs die personen die Tom tot nu toe enkel bij naam kenden waren gecharmeerd en al de kinderen waren dolenthousiast. Ieder van ons zal de foto met en de herinnering aan deze ontmoeting met Tom koesteren. Laat die domme criticasters maar schrijven, wij weten nu wel beter.
Wij hebben Tom ECHT gezien. Tom, heel hartelijk bedankt. Jij bent er weer in geslaagd enkele mensen een fijn moment te bezorgen.
VOOR ONS BLIJF JE VOOR ALTIJD EEN GROOT KAMPIOEN EN EEN FANTASTISCHE PERSOONLIJKHEID.

Sneeuwkop, hoogste punt van het Reuzengebergte en een prachtige klimwandeling.

Samen met onze gasten Valère en Linda ben ik nog eens naar de top van Sneeuwkop gewandeld. Zoals meestal dachten Valère en Linda dat we misschien wel alleen zouden zijn daar boven. En bij de start van de zwarte route werd dat idee nog versterkt omdat we maar heel weinig mensen tegen kwamen. Tot op 1.500 meter van de top. Daar kwamen de verschillende wandelwegen bij elkaar en samen met diegenen die de stoeltjeslift hadden genomen werd het een drukke bedoening.
Op de laatste klim was het zelfs file wandelen. Ook op de top was het vrij druk en het aanschuiven voor een lekker pintje bier duurde vrij lang, maar eens het pintje getapt, was het genieten van het prachtige uitzicht.
Zoals steeds vingen we de klim aan met een klein hartje, maar uiteindelijk was de afdaling veel zwaarder. Wij waren alle drie blij toen we terug aan de auto kwamen. Maar ook voldaan na een zeer leuke dag.
Deze wandeling is een echte aanrader. Als je Neder-Silezië bezoekt moet je eigenlijk de tocht naar Sneeuwkop op uw programma voorzien.