De cirkel is rond

Een comfortabele en gezellige vakantiewoning die hadden we al. Een leuke tuin, waar zowel volwassenen als kinderen zich goed voelden is er ook. Een mooie en rustige omgeving waar het fantastisch is om te wandelen en waar je heel veel bezienswaardigheden op een kleine oppervlakte hebt is voorhanden. Restaurantjes zijn er méér dan genoeg voor één of twee weken vakantie te houden. Pizza aan huis laten bezorgen is geen probleem.
MAAR NU IS ER MEER : we hebben een eethuis gevonden waar

1. het eten lekker is
2. er niet te veel, maar wel genoeg keuze is
3. je zelf beslist hoeveel je op je bord schept
4. je betaalt naargelang je opschept (70 eurocent per 100 gram)
5. je gratis soep bij je gekozen maaltijd krijgt
6. je gratis koffie en dessert krijgt na je zelf gekozen maaltijd

en volgens ons het leukste van al, je kunt die gekozen maaltijd per telefoon bestellen en voor 2,5 euro laten leveren bij onze vakantiewoning Beztroski Dom.
Nog een leuke bijkomstigheid. De baas spreekt perfect Frans en indien je wil kan je vragen om een zoutloze bereiding (of andere bijzonderheden).
Dit is werkelijk de perfecte aanvulling om van elke vakantie een PERFECTE vakantie te maken.

Hoe een droom werkelijkheid kan worden

Beztroski Dom toen we het kochten

Soms vraagt een mens zich wel eens af waarom we doen wat we doen. Neem nu onze vakantiewoning Beztroski Dom. Toen we in 2005 "de vallei van de Parken en Kastelen" voor het eerst ontdekten, werden we onmiddellijk verliefd op dit stukje paradijs en al vlug beslisten we dat we hier wel vaker wilden komen. Het duurde dan ook niet lang of we begonnen rond te vragen of er geen klein huisje ergens te koop stond, want Jelenia Struga, het hotel waar we tijdens onze bezoekjes verbleven was veel te duur voor ons budget. De manager van dat hotel, Piotr Ibrom, had een vriend die zijn huis verkocht; misschien was dat wel iets voor ons. Maar het was wel even schrikken toen we dat huis uiteindelijk te zien kregen. Oordeel maar even voor jezelf. Eigenaardig genoeg voelden Greetje en ik onmiddellijk iets zeer speciaal in dat huis. Deze woning had een ziel. Veel te groot en duidelijk vervallen, maar het had iets. En het zicht vanuit de tuin was fantastisch. Het duurde dan ook niet lang voor we beslisten om dit huis te kopen. Hoe ze het deed weet ik niet, maar Greetje zag onmiddellijk de mogelijkheden die er waren om hier iets moois van te maken.

Ook de tuin was een echte ramp

Vol goede moed zijn we beginnen verbouwen, maar dat is niet zo simpel als je in een vreemd land bent. Het heeft wel even geduurd vooraleer we de juiste personen vonden en de administratieve kant was helemaal een ramp. Enkel over die administratieve kant kunnen we een heel boek schrijven, maar dat zal er waarschijnlijk nooit komen omdat het te veel minder leuke herinneringen zou los weken.

Het eerste waren we aan begonnen, was natuurlijk het woonhuis, gevolgd door de tuin. Het was een echt huzarenstukje van Greetje om dit klaar te spelen. Het werd echt een droomhuis voor ons. Al vlug kregen we het gevoel dat we dit wilden delen met onze familie en onze vrienden. Kwam daar nog bij dat we verplicht werden door de Poolse staat om het huis te gebruiken voor toeristische doeleinden. Dat was immers een voorwaarde om het huis te kunnen kopen. Wij denken dat het resultaat gezien mag worden.

Beztroski Dom anno 2010, vóór de vernieuwing van het dak

We zijn nu enkele jaren verder en hebben ondertussen al heel wat vakantiegangers mogen begroeten. Het leuke is dat iedereen stom verbaasd is als ze voor het eerst het erf oprijden en de woning betreden. Het is telkens weer duidelijk dat de mensen met een bang hartje naar ons kwamen, niet goed wetende wat ze mochten verwachten. De meesten onder hen vertellen ons ook na enkele dagen dat ze een totaal ander (en verkeerd) beeld hadden over Polen en dat ze zich niet konden voorstellen dat de vakantiewoning zó comfortabel zou zijn. Uiteraard geeft dat telkens weer heel goede gevoelens.

De tuin zoals hij er deze zomer (2010) uitzag

Ook de tuin werd grondig onderhanden genomen en ons doel was om er een echt paradijs voor de kinderen van te maken. En ik denk dat we ook daarin geslaagd zijn. Het zwembad, de trampoline, een schommel (die je hier niet ziet), voetbalgoaltjes, een staancaravan die enkel toegankelijk is voor de kinderen, het zijn de dingen die kinderen leuk vinden en die ons ook telkens een goed gevoel geven. Af en toe worden er nog wat tentjes geplaatst en natuurlijk worden de ligzetels regelmatig aan het zwembad gezet.

Beztroski Dom werd een ideale uitvalsbasis om al het mooie van Neder-Silezië te ontdekken.
Maar op een bepaald ogenblik wilden er méér dan één gezin komen. Plaats was er genoeg, maar de stallen waren helemaal niet geschikt om mensen in te ontvangen. De vraag was of we van die stallen iets bewoonbaars konden maken. Ik had mijn twijfel. Greetje echter niet. En of ze er iets bewoonbaars van gemaakt heeft. Bekijk het zelf maar even.

Vóór de verbouwing

 Toen we de woning kochten stak deze stal vol met rommel, maar dan ook echt helemaal vol. In België zouden we dat allemaal naar het containerpark gebracht hebben, maar hier in Bukowiec hadden we er niet het minste benul van wat we er mee konden aanvangen. Uiteindelijk hebben we één van de boeren gevraagd om met de tractor en een grote kar alles te komen ophalen. We hebben eigenlijk nooit geweten of er iets bruikbaars tussenzat.

Ook moesten we bekijken of er wel een gat in het plafond kon gemaakt worden zonder dat alles naar beneden zou komen, want er moest een trap gestoken worden om naar boven te kunnen. Het was echt niet makkelijk, maar nogmaals, we zijn heel fier op het resultaat. En terecht zou ik zo denken.

Na de verbouwing

Ook hier moest er natuurlijk een tuin aan komen en een terras en een zwembadje en een BBQ. De vakantiegasten die we gehad hebben in dit huis zijn ook allemaal met een tevreden gevoel over een toffe vakantie huiswaarts gereden. En dat is ons doel. De naam van het huis waarmaken, "Beztroski Dom", letterlijk vertaald, "Huis zonder zorgen".

Hoe een droom werkelijkheid kan worden!!!

Een nieuwe wandeling ontdekt

 

We zaten een beetje met een dubbel gevoel gisteren en dat kwam omdat we naar het nieuws hadden gekeken. Wat een ellende in België. Water in overvloed. En dat terwijl wij hier in Neder-Silezië prachtig wandelweer hadden. Van onze Poolse vakantiegasten hadden we een nieuwe wandelroute gekregen.

Vol verwachtingen vertrokken we om 11 uur vanuit Beztroski Dom. De wandeling startte aan de rand van Jelenia Góra, richting Duitse grens. Het was even zoeken naar de parking en bijhorend vertrekpunt, maar eens we dat punt gevonden hadden, vielen we van de ene verbazing in de andere. We hadden zo dikwijls langs deze omgeving gereden, zonder te vermoeden hoe mooi het er was.

Het eerste dat we bezochten was een toren die we al honderden keren gezien hadden, zonder hem echt te zien. 145 trappen omhoog klimmen en dan het uitzicht over Jelenia Góra in de herfstzon.

Maar eens we naast de rivier liepen, kon onze dag kon niet meer stuk met een temperatuur van 20°C en beneden ons het water. Na een wandeling van 45 minuten kwamen aan een zeer gezellig restaurantje met een mooi uitzicht op het meer, waar naar het schijnt een dam en een waterkrachtcentrale aan vast zat, maar dat hebben we pas ontdekt toen we terug thuisgekomen de brochure doornamen die we meegekregen hadden in het restaurant. Ook tijdens onze wandeling waren we eigenlijk al een beetje op de hoogte van het slechte weer in België, want we kregen een telefoontje van Jeanine en die bracht ons op de hoogte. Greetje vertelde haar enthousiast over de wandeling, terwijl ik dit moment vastlegde op de foto.

 

Aangezien het vandaag (15 november) nog steeds goed weer is en we toch graag die dam eens wilden zien, zijn we terug gegaan. Dit keer met de jeep. En we hadden er geen spijt van. Dit wordt één van de toppers voor onze vakantiegasten. Mooie natuur, rustig, iets drinken onderweg, een beetje cultuur en niet té veel kilometers. Een aanrader voor iedereen. Het stukje cultuur komt van de toren in Siedlecin. Een riddertoren uit de middeleeuwen, zoals er nog wel enkele te vinden zijn in Polen, maar deze heeft iets uniek. Op de eerste verdieping vindt men er originele fresco’s die het leven van Lancelot weergeven. Natuurlijk stelt iedereen zich de vraag wat dit verhaal hier in Polen komt doen. De enige uitleg is natuurlijk dat een troubadour uit Engeland hier in de middeleeuwen is neergestreken en het verhaal heeft gezongen in het bijzijn van een schilder. Deze toren ligt op ongeveer 3 kilometer van het leuke restaurantjes dat de veelzeggende naam „Parel van het westen“ heeft gekregen.

Miniatuurpark Kowary



Slot Fürstenstein aan de achterzijde



Slot Fürstenstein aan de voorzijde

11 November 2010. Het zonnetje schijnt, het is een feestdag en we hebben Poolse gasten voor het weekend. Zoals we bij al onze gasten doen, hebben we ook deze mensen voorgesteld om eerst het miniatuurpark te bezoeken, zodat ze een goed idee hebben van wat er zoal te bezichtigen valt in de omgeving. Uit ervaring weten we dat dit steeds een voltreffer is.

De eigenaar, Mr. Marian Piasecki, heeft het idee voor dit privé-initiatief opgedaan in ons eigen België, namelijk in „Mini Europa“. Hij heeft 26 jaar in Duitsland gewerkt, bij Siemens, en toen daar de grote ervormingen werden doorgevoerd, besliste hij om te vertrekken. Met zijn ontslagpremie wilde hij iets opstarten in de streek waar zijn moeder woonde. Tijdens een bezoek aan Brussel ontdekte hij Mini Europa en het idee was geboren, een miniatuurpark in Kowary aan de voet van Sneeuwkop en midden in „de vallei van Parken en Kastelen“, de plek waar de grootste concentratie kasteeltjes staat in heel de wereld. Hier waren genoeg mooie gebouwen om te tonen. En Mr. Piasecki wilde dit idee ook koppelen aan de gedachte van Mini Europa, namelijk zoveel mogelijk invloeden van verschillende landen weergeven. Op dit ogenblik staat de teller op 14 landen en het zou wel eens kunnen dat wat het miniatuurpark zelf betreft de meter daar blijft steken. Er is geen mogelijkheid meer om uit te breiden.

In totaal staan er 40 gebouwen. We kunnen dus echt wel spreken over een trouwe weergave van de bezienswaardigheden van Neder-Silezië en dan vooral uit de vallei van Parken en Kastelen.
Voor ons is het iedere keer weer genieten met volle teugen, omdat achter bijna elk gebouw voor ons een eigen verhaal schuilt. We hebben ze bijna allemaal verschillende keren bezocht en van veel gebouwen kennen we ook de eigenaars. Het leuke is dat wij als Vlamingen al heel wat Polen wegwijs hebben gemaakt in hun eigen land en dat vinden ze zelf toch ook wel wonderlijk. Maar we zouden het ook graag aan de rest van de wereld laten zien, beginnend met de Vlamingen en Nederlanders.

Tijdens dit bezoekje was er nog een extraatje, de eigenaar kwam naar ons en vroeg of we geen zin hadden om een rondleiding in te spreken in het nederlands, zodat de nederlandstalige toeristen volgend seizoen de hele uitleg krijgen in hun eigen taal. Voor ons natuurlijk weer een buitenkansje om nog méér te weten te komen over deze streek EN natuurlijk de kans om weer een fijne relatie op te bouwen met één van de meest bedrijvige mensen die we hier hebben leren kennen. En het is werkelijk één van, want in de laatste 5 jaar zijn we er zo nog enkele tegen gekomen.

Het miniatuurpark in Kowary is geopend van 1 april tot 15 november, elke dag van 9u tot 18u. (in de herfst sluiten ze om 17u omdat het dan al donker is hier).
Het adres is ul. Zamkowa 9 in 58-530 Kowary.

Een prettig nieuwe activiteit sinds dit jaar (2010) is dat er ook frietjes gekocht kunnen worden. Echt lekkere frietjes in een papieren puntzak. Raad eens waar dat idee vandaan komt,

Indien jullie in de buurt komen is een bezoek aan dit park een echte must. En volgend jaar kunnen jullie tevens genieten van onze stemmen bij het beluisteren van de informatie over de verschillende bezienswaardigheden.

Méér informatie vinden jullie op http://www.park-miniatur.com/.

Sokolowsko in het echt (winter)

Sokolowsko in het miniatuurpark

De eerste sneeuw

Bijna een maand later dan vorig jaar en veel zwakker dan toen. Daar waar de eerste sneeuw vorig jaar enorm veel schade aanrichtte in de natuur omdat de bomen en struiken nog al hun bladeren hadden, was het deze keer duidelijk enkel een „try-out“. Bij het wakker worden lag alles onder een flinterdun laagje. Eigenlijk niet de moeite om over te spreken, ware het niet dat ze nog steeds aan ons dak aan het werken zijn. Het eerste moment was er dan ook wel even een licht gevoel van paniek, maar dat veranderde vlug toen het zonnetje ons weer toelachtte tijdens het ontbijt. Toen we buiten kwamen was de lucht zo zuiver, gewoon fantastisch. Dit was echt weer zo een ogenblik waarop we beseffen hoe gelukkig we zijn. Na het ontbijten vlug wat computerwerk en daarna enkele inkopen gedaan en dan van de zonnige gelegenheid gebruik gemaakt om een lekker kopje koffie te gaan drinken in ons lievelings koffiehuis in Karpacz.

Daar werden we verrast door een „Belgian“ speculoosje dat we bij onze koffie ontvingen. De ober deed een goede poging ons te doen geloven dat dit speciaal voor ons was gedaan, maar dat geloofde we natuurlijk niet. Het leverde wel enkele leuke foto’s op.

Na de koffie besloten we om Sneeuwkop eens van iets dichter te gaan bekijken en ook dat was weer genieten geblazen.

Opnieuw hadden we het gevoel van: „dit moeten we met zo veel mogelijk mensen delen“. Het leuke is dat als je je omdraait, er weer een nieuwe sensatie wacht. Waar je ook kijkt, de natuur is zó mooi.

 

Bij het terug naar beneden rijden kwamen we op een punt waar we een perfect zicht kregen op de omvang van het hotel dat ze in Karpacz aan het bouwen zijn. Enkele dagen geleden probeerde ik om het hotel in zijn geheel op de foto te krijgen, maar dat lukte niet. Vanaf dit punt lukte het wel. Jullie kunnen zelf oordelen of dit een groot of een middelgroot hotel gaat worden.



Toen we terug huiswaarts keerden wilden we nog wat groenten kopen in één van de warenhuizen en daar vonden we heel toevallig een prachtige ski-atlas van Polen en Tsjechië. Dat was nu juist wat we nodig hadden, want omdat we zelf geen ski-beoefenaars zijn, weten we daar veel te weinig over, waardoor we dit nooit gepromoot hebben.

Met de informatie die we nu hebben zal dat in de nabije toekomst wél kunnen. Maar eerst moeten we al die informatie nog vertaald krijgen, want het boek is in eentalig Pools. Logisch natuurlijk, we zitten hier in Polen.
Dus, de skifanaten onder jullie, hou deze blog een beetje in de gaten, dan ontvang je binnenkort heel wat nieuws over hoe je op een veel goedkopere manier toch van een fantastische wintersportvakantie kan genieten.

Houtvuurvenster netjes houden

Zeer vaak krijgen we de vraag van onze huurders van de vakantiewoning hoe we erin slagen om het glas van de houtkachels en de open haard zo proper te houden.


Heel wat mensen denken dat daar zeer speciale en dure producten voor nodig zijn. Niets is minder waar. Het enige wat je nodig hebt is een sponsje, een vel of twee keukenrol (afhankelijk van de grootte van het glas) en een overschotje van de assen.

Je maakt het sponsje vochtig, dopt het in de assen die in uw kachel of open haard liggen en wrijft over het geblakerde glas. Je zult zien dat de zwarte plekken zeer makkelijk los komen. Daarna afwrijven met een stuk keukenrolpapier en klaar is Kees. Echt waar, zo makkelijk is het. Je moet er enkel voor opletten dat er geen stukjes houtskool op je sponsje terecht komen. Gewoon grijze assen.

Probeer het maar eens en geef je reactie hierop, zodat de personen die het niet kunnen geloven, merken dat het werkelijk werkt en wel bij iedereen.

Succes ermee.

Ontbijten in Chata Mazurkowa

In tegenstelling tot de berichten die we uit België ontvangen, is het hier nog steeds droog en vooral zonnig. Maar dat blijkt nu ook voor Polen een uitzondering te zijn. Deze ochtend hadden we onze vriend Gerard aan de lijn en die vertelde ons dat het water goot in Warchau. We genieten er dan ook met volle teugen van.

We hadden niet veel zin om in onze loft te blijven zitten, dus besloten we om een ontbijtje te gaan nemen in Chata Mazurkowa, een 1,5 jaar oud restaurant op weg naar Jelenia Góra. Zeer gezellig en ‘s morgens is het er altijd heel rustig. Meestal kunnen we aan ons ontbijt beginnen vooraleer de eerste andere klanten binnen komen.

Ik vind het leuk om op zo een lokatie de teksten te schrijven voor onze blog, dus hadden we onze netbook meegenomen. Tot mijn verrassing merkte ik dat er bij het openen onmiddellijk contact werd gemaakt met internet via Wifi en het eerste bericht dat ik ontving was dat één van mijn tantes in België online was in Skype. Dat moesten we nu toch eens uittesten. Gezellig ontbijten terwijl we met tante Lina aan het praten waren. Het gaf ons een heel speciaal gevoel, vooral omdat we mekaar ook konden zien. Wat is de techniek toch fantastisch.

Na een leuk gesprek hebben wij verder genoten van het zeer lekker ontbijt, met als leuke afsluiter een rekening die in vergelijking met België zeer betaalbaar is, 7 € voor ons beiden, drank inbegrepen. Enkel Ikea doet beter in België.

Daarna zijn we samen beginnen brainstormen over hoe we méér mensen kunnen overtuigen om samen met ons te komen genieten van deze prachtige streek. Hoe we de vooroordelen van de Vlamingen over Polen kunnen veranderen. Hoe we onze familie en vrienden ervan konden overtuigen dat Neder-Silezië en dan vooral de streek waar wij zitten, niet te vergelijken is met de rest van Polen. Er zijn zo veel dingen die we onze vrienden willen vertellen, maar het leukste is natuurlijk als ze hier bij ons zouden zijn om de sfeer te proeven en al deze pracht zelf zouden zien. Het wordt nog een werk van lange adem, maar we hebben er nu een doel van gemaakt en we zullen er alles aan doen om te lukken.

De driewieler van Bert en Mien

Dit is nu echt een Testfilmpje. Eens zien wat de kwaliteit van het beeld is. Een test van het geluid en natuurlijk ook om jullie dit leuke moment te laten mee beleven. Probeer het je maar eens voor te stellen, 90 km per uur met deze machine. Het geeft echt een onwerkelijk gevoel en dan vooral toen Bert doodleuk vertelde dat het enige kleine probleem was dat de remmen het niet zo goed deden.

Een uitstapje naar Vernerovice - Tsjechië

Allerheiligen in Polen betekent ook wel dat alle winkels dicht zijn. Het ideale moment voor ons om onze vrienden, Bert en Mien, in Vernerovice eens op te zoeken. Vernerovice ligt juist aan de grens tussen Polen en Tsjechië en is ook een prachtig wandelgebied. Bert en Mien verhuren ook aan vakantiegangers. Zij hebben verschillende woningen en bovendien een kleine, zeer gezellige camping in de aanbieding. Het is telkens weer leuk en leerrijk om een dagje met hen door te brengen. Bert en Mien zijn ongeveer even oud als ons en hebben enorm veel goede ideeën. Eén van de activiteiten die zij elk jaar opnieuw organiseren is de Juliana wandeltocht, een driedaagse over 100 km.

Ook daar was de natuur weer op haar best.

Zoals jullie op de fotos kunnen zien hebben we ook heel wat plezier beleefd aan één van de hobby’s van Bert, namelijk met zijn „driewieler“ rond bollen. Piepklein (onze kleinzoon vond dat we juist sardienetjes waren in een blikje), heel lawaaierig, de stank (sommige zullen de heerlijke geur noemen) van een tweetact motor, de open lucht door de open venstertjes en de ongelooflijke snelheid (dit vehicel haalt 90 km/uur. Het was een hele belevenis EN er staat zelfs een achteruitversnelling op, alhoewel het makkelijker is om hem dan te duwen.

Na een fijne dag trokken we terug naar onze woning Beztroski Dom en op de terugweg hadden zowel Greetje als ikzelf de reflex dat dit deel van Tsjechië prachtig was om te wandelen en tot rust te komen, maar dat er voor de rest eigenlijk betrekkelijk weinig te beleven viel. Enkel indien je een huisje huurt of campeert bij mensen zoals Bert en Mien, die zelf heel wat activiteiten organiseren, kan je er een afwisselende vakantie van maken.

Wij mochten echt van geluk spreken dat we onze boerderij gevonden hadden in „de vallei van Parken en Kastelen“. Bij ons kan iedereen wel zijn gading vinden. Volgens kenners is er geen enkel plekje in de wereld te vinden waar er zo een hoge concentratie van kasteeltjes te vinden is in zo een klein gebied.

Ook zonder onze hulp kunnen vakantiegasten van een zeer gevarieerde vakantie genieten.

Wij gaan in elk geval via deze weg proberen om jullie Neder-Silezië te laten ontdekken.

Kom dus regelmatig terug op deze blog om een kijkje te nemen.

Tot later.



Sfeerbeeld van Allerheiligen in Polen

De beloofde foto. Zoals ik verwacht had was het niet mogelijk om de sfeer echt te pakken te krijgen met mijn klein toestelletje. Maar het geeft toch reeds een idee. En zoals ik reeds voordien schreef, kon je de kerkhoven weer van ver zien door al die lichtjes.
Op Allerzielen (2 november) werd het nog specialer omdat het vrij mistig was en de sfeer rond het kerkhof zeer mysterieus werd.