Deze morgen schreven we nog dat we droomden van een Witte Kerst. Het bericht was amper op onze blog verschenen toen de eerste vlokjes naar beneden dwarrelden. En het is niet meer gestopt. Alles is nu mooi wit en we hebben er echt goede moed op dat dit sneeuwtapijt het wel vier dagen volhoudt.
Bijna Kerstmis. De kerstsfeer hangt al overal in de lucht. Dit is de periode van het jaar waar je het beste voelt hoe dicht de Poolse cultuur bij de onze aanleunt. Als je die heel moeilijke taal even wegdenkt, zijn de beelden dezelfde als thuis. Overal blije winkelende mensen. Iedereen op zoek naar een mooie kerstboom en de bijhorende versieringen. De klimmende kerstman beheerst weer het straatbeeld heel vaak is hij vergezeld van de nodige rendieren, wel of niet verlicht.
Ook in Beztroski Dom overheerst de kerstsfeer. In elke woning staat er een van top tot teen versierde kerstboom. Aan elke buitendeur hangt er een verwelkomende kerstman en in de bloembakken hebben de bloemen plaatsgemaakt voor hulst en dennetakken. Ook de wellness is omgevormd tot een gezellige kerstruimte met de nodige versiering. Van ver zien de mensen de twee verlichte kerstbomen in de ramen van onze loft en het hele erf baadt in het licht van de kerstlampjes. Er was al sneeuw, maar die is weer langzaam gaan smelten. Hopelijk krijgen we er nog wat nieuwe, want één van de voordelen van een kerst in Neder-Silezië tot nu toe, was dat we steeds een witte kerst kregen. I'm dreaming of a White Christmas wordt dus weer werkelijkheid deze keer. Gelukkig zijn de bergen nog steeds wit en ook de skipistes zijn open.
Deze week overviel ons regelmatig de gedachte dat het toch jammer is dat we slechts zo weinig mensen kunnen laten meegenieten van deze sfeervolle en gezellige tijd.
Toen we enkele jaren geleden besloten om de schuur om te bouwen tot een wellness, hadden we nog helemaal niet het idee om iets te gaan doen met de zolder. We gingen er vanuit dat de zolder als opslagruimte zou gebruikt worden. Op het ogenblik dat we méér aanvragen kregen dan we aankonden, besloten we om een deel van de zolder als woonruimte voor ons zelf in te richten. Toen dat klaar was, werden we geconfronteerd met de situatie dat indien één van onze gasten zin hadden in een sauna en of bubbelbadsessie, wij of niet meer naar ons woongedeelte konden of er niet mer uit konden en dat was natuurlijk niet altijd even gemakkelijk.
Maar op het moment dat we beslisten om ook nog eens een slaapkamer met badkamer bij te bouwen om grotere gezinnen de mogelijkheid te geven om bij ons te logeren zonder daarom onmiddellijk de tweede woning te moeten bijhuren, werd het probleem eigenlijk onoplosbaar. Je kunt moeilijk aan vakantiegasten vragen om enkele uren langer op hun kamer te vertoeven telkens één van de andere gasten in de sauna zit.
Dus hebben we maar de radicale middelen gebruikt en een buitendeur laten bijplaatsen. Zoals je kan zien op de foto hebben onze mannen mooi werk geleverd.
En een leuk detail, mijn droom om op zolder een soort Vlaams cafeetje te maken is weer enkele stappen dichterbij gekomen.
Wat gaat het toch weer snel. Weer bijna een jaar voorbij. Een jaar waarvan wij dachten dat het een zeer rustig jaar zou worden, althans op gebied van het verbouwen van onze vakantiewoning. Maar dat draaide helemaal anders uit. De fout lag deze keer bij onze kinderen en dan vooral bij onze schoonzoon Wim. Die vond namelijk dat het een goed idee zou zijn om ergens op het erf een afdak te voorzien. Natuurlijk had hij 100% gelijk, want één van de kleine nadelen van het leven in een bergstreek is dat er 's avonds wel eens koude uit de lucht durft vallen. Een afdak en enkele terrasverwarmers zouden dat nadeel zeker wegwerken.
Ook voor de rokers onder onze gasten was dat een welkome oplossing aangezien er in de vakantiewoning niet gerookt mag worden. Tot nu toe betekende dat bij momenten in de regen "genieten" van dat kankerstokje. Nu kan dat rustig zittend en kletsend met de collega-rokers met een dak boven het hoofd.
Al onze gasten waren zeer enthousiast over deze aanvulling.
In elk geval een goed idee van onze schoonzoon. Hij heeft er zelf dan ook drie weken heel erg van genoten. Er zijn reeds heel wat flessen geledigd onder dit afdak.
Nu zijn wij natuurlijk heel benieuwd hoe leuk dit wordt indien het erf vol sneeuw ligt. Wij zien het helemaal zitten, na een saunabeurt recht naar buiten en dan genieten in één van de ligzetels, onder het afdak.
In mei dachten we nog dat we klaar waren om regelmatig deze blog aan te vullen, maar dat bleek nog niet te kunnen. Reden: een echte writersblock. Het lukte niet. Inspiratie helemaal weg en dat terwijl er zo veel dingen rondom ons plaats vonden. Toen ik er met een specialist oncoloog uit Duitsland over sprak, wist die mij te vertellen dat dit wel meer voorkwam na een chemotherapie. Dus, nu maar hopen dat het in de toekomst weer zal lukken. Het zou immers jammer zijn indien het niet zou gaan om al die leuke en vooral mooie dingen te beschrijven die we daar in Neder-Silezië ontdekken.
En natuurlijk, als het moeilijk gaat om de juiste woorden te vinden, dan gaat men snel twijfelen of het wel zin heeft om die moeite toch te doen. Gelukkig hebben we de laatste paar weken ontdekt dat er heel wat meer personen deze blog gelezen hebben dan dat wij dachten. En dat geeft moed. Dat maakt het waard het nogmaals te proberen. Ik ga dan ook heel hard mijn best doen om regelmatig een bericht te posten. Maar als het nu nog eens mislukt, zal dat het einde betekenen van deze blog.
Beste vrienden, mag ik jullie dan ook vragen om af en toe eens een reactie te sturen, zodanig dat we weten of we op het goede spoor zitten.
Wij staan heel erg open voor opmerkingen en aanbevelingen.
Wij zijn zó enthousiast over Neder-Silezië en dan vooral over de Vallei van Parken en Kastelen, dat we er heel veel voor over hebben om zo veel mogelijk mensen te bereiken en deelachtig te maken aan deze prachtige streek, dit stukje aards paradijs.
