zondag 21 november 2010

Hoe een droom werkelijkheid kan worden

Beztroski Dom toen we het kochten

Soms vraagt een mens zich wel eens af waarom we doen wat we doen. Neem nu onze vakantiewoning Beztroski Dom. Toen we in 2005 "de vallei van de Parken en Kastelen" voor het eerst ontdekten, werden we onmiddellijk verliefd op dit stukje paradijs en al vlug beslisten we dat we hier wel vaker wilden komen. Het duurde dan ook niet lang of we begonnen rond te vragen of er geen klein huisje ergens te koop stond, want Jelenia Struga, het hotel waar we tijdens onze bezoekjes verbleven was veel te duur voor ons budget. De manager van dat hotel, Piotr Ibrom, had een vriend die zijn huis verkocht; misschien was dat wel iets voor ons. Maar het was wel even schrikken toen we dat huis uiteindelijk te zien kregen. Oordeel maar even voor jezelf. Eigenaardig genoeg voelden Greetje en ik onmiddellijk iets zeer speciaal in dat huis. Deze woning had een ziel. Veel te groot en duidelijk vervallen, maar het had iets. En het zicht vanuit de tuin was fantastisch. Het duurde dan ook niet lang voor we beslisten om dit huis te kopen. Hoe ze het deed weet ik niet, maar Greetje zag onmiddellijk de mogelijkheden die er waren om hier iets moois van te maken.

Ook de tuin was een echte ramp
Vol goede moed zijn we beginnen verbouwen, maar dat is niet zo simpel als je in een vreemd land bent. Het heeft wel even geduurd vooraleer we de juiste personen vonden en de administratieve kant was helemaal een ramp. Enkel over die administratieve kant kunnen we een heel boek schrijven, maar dat zal er waarschijnlijk nooit komen omdat het te veel minder leuke herinneringen zou los weken.

Het eerste waren we aan begonnen, was natuurlijk het woonhuis, gevolgd door de tuin. Het was een echt huzarenstukje van Greetje om dit klaar te spelen. Het werd echt een droomhuis voor ons. Al vlug kregen we het gevoel dat we dit wilden delen met onze familie en onze vrienden. Kwam daar nog bij dat we verplicht werden door de Poolse staat om het huis te gebruiken voor toeristische doeleinden. Dat was immers een voorwaarde om het huis te kunnen kopen. Wij denken dat het resultaat gezien mag worden.

Beztroski Dom anno 2010, vóór de vernieuwing van het dak
We zijn nu enkele jaren verder en hebben ondertussen al heel wat vakantiegangers mogen begroeten. Het leuke is dat iedereen stom verbaasd is als ze voor het eerst het erf oprijden en de woning betreden. Het is telkens weer duidelijk dat de mensen met een bang hartje naar ons kwamen, niet goed wetende wat ze mochten verwachten. De meesten onder hen vertellen ons ook na enkele dagen dat ze een totaal ander (en verkeerd) beeld hadden over Polen en dat ze zich niet konden voorstellen dat de vakantiewoning zó comfortabel zou zijn. Uiteraard geeft dat telkens weer heel goede gevoelens.
De tuin zoals hij er deze zomer (2010) uitzag
Ook de tuin werd grondig onderhanden genomen en ons doel was om er een echt paradijs voor de kinderen van te maken. En ik denk dat we ook daarin geslaagd zijn. Het zwembad, de trampoline, een schommel (die je hier niet ziet), voetbalgoaltjes, een staancaravan die enkel toegankelijk is voor de kinderen, het zijn de dingen die kinderen leuk vinden en die ons ook telkens een goed gevoel geven. Af en toe worden er nog wat tentjes geplaatst en natuurlijk worden de ligzetels regelmatig aan het zwembad gezet.

Beztroski Dom werd een ideale uitvalsbasis om al het mooie van Neder-Silezië te ontdekken.
Maar op een bepaald ogenblik wilden er méér dan één gezin komen. Plaats was er genoeg, maar de stallen waren helemaal niet geschikt om mensen in te ontvangen. De vraag was of we van die stallen iets bewoonbaars konden maken. Ik had mijn twijfel. Greetje echter niet. En of ze er iets bewoonbaars van gemaakt heeft. Bekijk het zelf maar even.

Vóór de verbouwing
 Toen we de woning kochten stak deze stal vol met rommel, maar dan ook echt helemaal vol. In België zouden we dat allemaal naar het containerpark gebracht hebben, maar hier in Bukowiec hadden we er niet het minste benul van wat we er mee konden aanvangen. Uiteindelijk hebben we één van de boeren gevraagd om met de tractor en een grote kar alles te komen ophalen. We hebben eigenlijk nooit geweten of er iets bruikbaars tussenzat.

Ook moesten we bekijken of er wel een gat in het plafond kon gemaakt worden zonder dat alles naar beneden zou komen, want er moest een trap gestoken worden om naar boven te kunnen. Het was echt niet makkelijk, maar nogmaals, we zijn heel fier op het resultaat. En terecht zou ik zo denken.
Na de verbouwing

Ook hier moest er natuurlijk een tuin aan komen en een terras en een zwembadje en een BBQ. De vakantiegasten die we gehad hebben in dit huis zijn ook allemaal met een tevreden gevoel over een toffe vakantie huiswaarts gereden. En dat is ons doel. De naam van het huis waarmaken, "Beztroski Dom", letterlijk vertaald, "Huis zonder zorgen".

Hoe een droom werkelijkheid kan worden!!!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.